Michel Geeraert
Tijdens mijn legerdienst kwam ik in contact met een fotograferende aalmoezenier die een demonstratie gaf in zijn donkere kamer. Door mijn functie van chauffeur/radio-operator leerde ik de wereldwijde communicatie kennen. Nooit gedacht dat deze 2 zaken mijn latere hobby’s zouden worden. Na mijn legerdienst stak de fotografie microbe al vlug zijn kop op.
Mijn allereerste fototoestel was een kleinbeeld VOIGTLANDER BESSAMATIC. Opgevolgd enkele jaren later door een NIKON F2 met Nikkor 50mm/f1.4 Ik stapte toen over naar het medium 6×6 formaat met een ZENZA BRONICA S2 met Nikkor P100 mm/f 2.8. De donkere kamer werd uitgerust met een Durst vergroter M305 voor zwart/wit. Nadien kwam er nog de Durst M670 color vergroter en een Durst RCP50 paper processor voor het ontwikkelen van kleuren foto’s. Ik werd lid van de fotoclub Veurne. Mijn mentors waren Marcel Demeirleir, Jerome Watthy en Karel Vermander. Deze amateurfotografen zijn houders van verschillende AFIAP en EFIAP titels. Ik richtte (50 jaar geleden) met een 10-tal leden een clubje op om in mijn home studio aan portretfotografie te doen. Door het vele werk als zelfstandige ondernemer had ik plots zeer weinig tijd om te fotograferen en in de donkere kamer te werken. Ik stopte toen met deze mooie hobby met de gedachte als ik op pensioen ga dan neem ik de draad terug op.
En toen…toen kwam het digitale tijdperk wat alles veel makkelijker maakte. Het gedoe in de donkere kamer was er plots niet meer.
De computer, digitale camera’s en foto bewerkingsprogramma’s deden hun intrede als vervangers.
 |  |  |  |
 |  |  |  |